Vlak voor ons vertrek had ik nog even snel het plan opgevat om toch nog een drone te kopen. Het idee speelde al een tijdje in mijn hoofd maar de kosten in combinatie met de kans dat hij in beslag genomen wordt hield me toch tegen.
Je moet je drone vaak in ieder land registreren en je mag op veel plekken niet vliegen.
ik zag net voor vertrek een kleinere drone voorbij komen met een goede camera dus toch maar even gekocht. Op het parkeerterrein van de jaarbeurs op de dag van vertrek nog even geoefend en klaar is Ron.
Vandaag bij de haven van Burnos Aires onze eerste echte vlucht gemaakt. Ik was door de harde wind (boven in de lucht waaide het veel harder) en mijn stuurmanskunst (ala je uiteruit vliegt is links en rechts andersom) de drone al nu 3 min kwijt. Waar wij dachten dat hij in het water lag bleek hij op 25 meter in de lucht te hangen. Omdat de verbinding weg was had ik dat even niet on de gaten.
Toen Corien de Drone weer hoorde kregen we hem weer in het verzier. Hij komt vanzelf weer terug als hij de verbinding verliest, wel zo handig. Zo kreeg ik hem nog net op tijd boven het water vandaan terug naar de kade voordat hij een noodlandig op het water ging maken ivm een lege accu. Dan was het einde drone avontuur geweest.
Hebben nu best een aardig (eerste) filmpje en een sterkere hartspier. Op naar meer met wat hopelijk wat minder spanning.