Reisverslag 1 (10-11-2005)
Na een ruim 22 uur durende reis zijn we dan eindelijk in Sydney aangekomen. We hebben met onze nieuwe groep een biertje gedronken (altijd goed) en daarna heerlijk geslapen. Uitgerust hebben we de volgende dag met 5 personen van onze groep de Sydney Harbour Bridge beklommen (132 meter hoog). Na een spannende klim hebt je uiteindelijk een zeer spectaculair uitzicht over geheel Sydney! Je loopt over de boog van de brug met onder je 8 banen auto’s fietsers, voetgangers en treinen die onder je doorrazen. Hierna moesten we natuurlijk even uitblazen en hebben rondgekeken rondom het Opera House wat vanaf de buitenkant een zeer mooi aanblik heeft maar binnen erg donker ingericht is.
In de avond zijn we naar de uitgaanswijk "The Rocks" geweest. Je mag in Australie alleen alcohol drinken als je boven de 18 bent. In deze wijk was een soort van bluesroute aan de gang waarbij je binnen een bepaalde zone alcohol mag drinken en daarbuiten niet. Iedereen houd zich daar strikt aan. Net als met het weggooien van plastic glazen, er ligt echt niets op de grond. 
De volgende dag zijn we na ons ontbijt naar de Taronga Zoo gegaan. Via de bus, ferry en kabelbaan zijn we bovenaan in de dierentuin gestart. Als eerste kregen we de koala's te zien en natuurlijk de kangaroo's. Afdalend via de tijgers, beren en giraffen zijn we weer terug naar de stad gegaan. In Darling Harbour hebben we met zijn vijven een aantal flessen heerlijke witte wijn gedronken in de zon. En na een diner in Chinatown zijn we met een taxi naar ons hotel gegaan om de volgende dag de Blue Mountains te gaan bezoeken. 
De naam Blue Mountains heeft te maken met de lucht die vaak blauwig van kleur is. Dit komt door de verdamping van eucalyptusolie uit de gomboombossen. In dit Nationale Park zijn we met een treintje afgedaald naar de Jamison Vallei waar we een wandeling van 2.2 km hebben gemaakt in het regenwoud. Via een kabelbaan kom je weer terug naar boven. Een ander hoogtepunt in de Blue Mountains zijn de Three Sisters.
Deze formatie bestaat uit zandsteen. Volgens een Aboriginals legende zijn de Three Sisters ontstaan doordat de zusters in steen zijn veranderd om te zorgen dat ze niet in de handen van een monster zouden vallen. De achterliggende bossen zijn de Jamisonvallei met een hoogste punt op 1065 m.
De volgende ochtend op weg naar Canberra hebben we eerst een wandeltocht gemaakt door een Abercrombie Caves (limestone cave) om vervolgens via de "groene franse alpen" in Canberra aan te komen. In de middag hebben we het National War Memorial museum bezocht alsmede het Parliament House. Dit kan je vergelijken met de Eerste en Tweede kamer in Nederland. Toen we daar waren werd er net gestemd over de toekenning van noodhulp aan Pakistan, terug in het hotel zagen we deze beelden op de nationale televisiezender (ABC). ‘s Avonds een pizza en een biertje genuttigd. De volgende ochtend het National Museum of Australia bezocht; daar lazen we o.a. dat mensen die rond 1940 vanuit Nederland naar Australie wilden emigreren 3695 gulden voor een kaartje voor de overtocht moesten betalen!
Op onze doorreis naar Melbourne hebben we tijdens een wandeling in het gebied waar vroeger naar goud werd gezocht (Beethworth) onze eerste, in vrijheid, levende kangaroo gezien! Ook een wijnproeverij bij Brown Brothers stond op ons programma (10.00 uur); we konden het natuurlijk niet laten om nog even een paar flessen in te slaan....
In Melbourne zelf hebben we ‘s morgens de Victoria Market bezocht. Hier kan je souveniers, kleding, groente, fruit, kaas maar ook vlees kopen. In de middag hebben we fietsen gehuurd voor een fietstocht van 30 km rondom de stad. Naast de verschillende parken staan er veel mooie en grote huizen alsmede universiteiten. De eerste helft van onze tocht hebben we gefietst met een mooi zonnetje; daarna kwam helaas de regen met bakken de hemel uit! We waren weer bijna in Nederland!
Morgen vertrekken we via de Ocean Road richting Adelaide en vanaf daar gaan we het binnenland in.
Reisverslag 2 (14-11-2005)
Nadat we in Melbourne nat van de fiets zijn gekomen hebben we onze flessen wijn die we tijdens de wijnproeverij hadden gekocht natuurlijk opgedronken om weer warm te worden. De witte Australische wijn mag er zijn! We hebben het eerste deel van de Ocean Road gereden. Een prachtig uitzicht vanuit de bus met aan de ene kant de rotsen en de blauwe zee met zijn krachtige golven en aan de andere kant de bergen met de groene beplantingen en de zeer luxe "strandwoningen" die in deze omgeving worden gebouwd.
Menigeen in onze bus heeft inmiddels aangegeven hier wel een huis te willen kopen. De surfers liggen in het water te wachten (rond de 13 graden) op de ultime golf waarop ze kunnen surfen; het lijkt net een mierenhoop.
Midden op de Anglsesea Golfbaan hebben we een aantal in vrijheid levende kangaroos gefotografeerd. Ze lopen daar gewoon over de golfbaan en trekken zich niets van de golfers of toeristen aan. Ze zijn erg nieuwsgierig maar ook een beetje afstandelijk. Ze zijn groter dan verwacht.
Even uitwaaien op het strand van Bells Beach waar we het water snel omhoog zagen komen. Om dan snel te starten met de de middagwandelingen in de verschillende regenwouden. Ook hier hebben we weer koala's gezien! 
Ze blijven een zeer hoog knuffelgehalte houden; maar echt bewegen zie je ze niet. Ze zitten hoog boven in een boom een beetje te slapen, 20 uur per dag. Er vliegen ook erg veel papegaaien rond in alle voorkomende kleuren.
Het ultime van de dag: een 10 minuten durende helikoptervlucht boven de 12 Apostels! Dit zijn rotsen die vanuit de zee omhoog steken. Een deel van de vlucht ging boven land (Port Campbell National Park) en het tweede deel boven de oceaan met de 12 beelden. Deze beelden zijn grote brokken kalksteen die door de kracht van het water en de erosie los van het vaste land zijn gekomen en een bepaalde vorm hebben gekregen waar ze de naam Twelve Apostles aan te danken hebben.
Na het ontbijt in Warrnabool hebben we een wandeling gemaakt in Town Hill Park; ook daar hebben we weer genoten van de koala's, kangaroos en emoes. Op weg naar Adeleide hebben we een strandwandeling gemaakt, echter voordat we er waren moest de bus met aanhanger uit het losse zand worden getrokken. Lesly had de verkeerde route genomen en reed via een eenrichtingsweg een zeer mulle berg op... en toen zaten we vast. Met behulp van Australische vissers is de bus met aanhanger weer op de verharde weg neergezet....
Later die middag hebben we en bezoek gebracht aan het blauwe meer. Blue Lake is ontstaan in een krater van een dode vulkaan bij Mount Gambier. De kleur van het water verandert enkele maanden per jaar op mysterieuze wijze van grijs tot helderblauw. Ook het Umperherston Sinkhole part wat is ontstaan door een vulkaan en herbergt nu de mooiste bloemen en struiken.
Adeleide is een klein maar gemoedelijk plaatsje waar een paar backpakkers rondlopen. Na een korte rondwandeling zijn we 's middags naar het strand gegaan. Omdat er nergens parasols waren te vinden hebben we maar onder de pier gelegen om onze Nederlandse lichamen te laten wennen aan de zon. Na een duik is het warme zeewater was het toch weer smeren met factor 30! De zak met pepernoten van Marjolein paste echter totaal niet in deze ambiance maar smaakte heerlijk.
Tot aan vandaag (14 november) hebben we bijna 2500 km met de bus gereden. Volgens insiders inmiddels ook al 100 km gewandeld, en het verveeld nog steeds niet! Het lijkt alleen nog maar mooier te gaan worden. En dat is maar goed ook want we hebben met de bus alleen al nog ruim 4.000 km te gaan. Daarna nog met de trein en het vliegtuig.
Vanaf vandaag gaan we de outback in en gaan we kamperen! We zijn benieuwd. Vanuit Darwin zullen jullie onze verhalen over Ayers Rock en het droge binnenland wel gaan vernemen.
Reisverslag 3 (21-11-2005)
Vanmiddag zijn we aangekomen in Alice Springs. We zijn hier 3 uurtjes en gaan nog even snel de Flying Docters bezoeken. Voor de Flying Docters hebben we gezamenlijk geld ingezameld. Ieder blikje bier of glas wijn dat we dronken op de campings moest betaald worden; dit geld ging in een potje en de "winst" ging naar deze dokters. Ron heeft zelf ook kennis kunnen maken met deze bevlogen dokters. Hij loop nu met krukken nadat hij twee dagen geleden zijn knie verdraaid heeft. Nee, niet van de drank maar het was wel om 05:00 uur in de morgen voor we aan een wandeling in Kings Canyon zouden beginnen.
We hebben 5 dagen gereden door het binnenland van Australie. Indruk: groot, vlak, toch veel groener dan verwacht doordat er veel regen is gevallen, warm (boven de 30 graden), lange wegen, weinig plaatsen/weinig mensen en op sommige wegen kom je de gehele dag niemand tegen. In de kleine plaatsjes waar we langs zijn gereden is er vaak alleen een cafe, supermarkt, informatiecentrum en dan houdt het toch wel op. Je ziet nauwelijks mensen op straat lopen; maar als je een biertje gaat drinken in de pub staan daar toch altijd mensen wat te drinken.
Vanuit Adeleide zijn we door de Barossa Valley gereden. Dit is de belangrijkste wijnproducerende regio van Australië en ook hier hebben we natuurlijk een wijnbedrijf bezocht (Crabtree) en de gezamenlijke wijnen voor de camping ingekocht. In dit deel van het land is ook de landbouw zeer goed vertegenwoordigd; het is hier namelijk wel erg warm maar er valt ook nog genoeg regen zodat er een vruchtbare grond is. Over een aantal kilometers ligt er een zogenaamde 'scheidingslijn' en vanaf dat punt is de grond zo goed als onvruchtbaar doordat er bijna geen regen meer valt. Dit was goed zichtbaar toen we langs en door de Flinders Range reden. Dit is een van de belangrijkste bergketens van Australië. Hoewel er in dit deel geen regen valt en de grond onvruchtbaar is, groeien er grasbomen op niet veel meer dan de kale rots. Het is een steil maar laag gebergte dat in der jaren afgesleten is tot nu het hoogste punt van 1200 m. De rode zandsteenrotsen bevatten kopererts. In het Nationale Park van Flinders Range steken de kangaroos en emoes zomaar voor de bus de weg over. Ook langs de weg staan er veel kangaroos naar ons te kijken en zagen we dingo's en de mooiste vogels.
Nadat we 's morgens uit onze tent zijn gekomen om een ochtendwandeling te maken (6.00 uur) werden we verwelkomt door een moeder met een kleine kangaroo. Zij waren zo gewend aan mensen dat we ze konden aaien!
Op weg naar Maree besloot Lesly ons te verassen met een fietstocht. In de drukkende hitte (boven de 30 graden) zijn we per fiets via een onverharde weg waar hier een daar een klein beekje ons pad kruiste de bergtop afgedaald. In de bus hebben we ons met water en deodorant weer een beetje toonbaar moeten maken. Na wat hout te hebben gesprokkeld langs de spoorweg zijn we naar onze 2e campingplaats gereden. Lesly heeft een kampvuur gemaakt en we hebben kunnen genieten van een heerlijke BBQ met vooraf kangaroovlees op een toastje. Natuurlijk kon Ron het met zijn BBQ ervaring niet laten om even een handje te helpen.
Vandaag rijden we via een onverharde weg met hobbels en kuilen langs grote en droge zoutbodems eerst richting William Creek. Dit is een stadje met 1 café en een stoplicht en tevens een punt waar vliegtuigjes kunnen landen om even te tanken. Vanaf daar rijden we verder naar Coober Pedy. Coober Pedy is een kleine nederzetting bij de opaalmijnen. Om aan de hitte te ontsnappen leven de mensen er in ongebruikelijke omstandigheden, namelijk onder de grond. Deze huizen, hotels en cafés zijn echter uitgerust met de modernste gemakken. Ook ons 'hotel' was een ondergrondse loods waar kamers waren uitgehakt die werden afgeschermd door gordijnen voor de nodige privacy. In de ondergrondse pub waar we een biertje hebben gedronken was echter niets van dit alles te merken, het was gezellig, koel en de muziek in de videoclip jukebox was erg modern. Ze hadden zelf Junkie XL. Rondom het dorp liggen grote hopen afval, deze zijn het resultaat van het graven naar opaal en blijven ook zo liggen zodat men weet dat daar al gegraven is.
Op naar Kings Canyon. Door een lekke band hebben we 's morgens al zo'n 2,5 uur achterstand op ons programma. Toch was er nog even de tijd om de dogfence te bewonderen. Gedurende deze dag werd de klok i.v.m. het tijdsverschil een uur teruggezet. In de middag hebben we een bezoek gebracht aan het Art Centrum van een Aboriginals nederzetting. Helaas hebben we daar alleen maar souveniers kunnen kopen en was er geen rondleiding of enig uitleg over het leven in deze nederzetting. De opbrengst van het verkochte materiaal ging wel terug naar de nederzetting en een deel werd gegeven aan de persoon die het product had gemaakt/bewerkt. Op deze manier werden deze mensen geleerd om met geld om te gaan. De mensen hebben allemaal een hek rondom hun huis alsmede een extra hek voor hun voordeur om inbraak tegen te gaan. Zij ruimen hun troep niet op en ook kapotte auto's staan her en der op straat. Het ziet er niet echt uit als een achterstandswijk maar door de hekken rondom de woningen maakt het toch een illustere indruk. Rond 20.00 uur waren we op de camping; na het opzetten van de tent toch maar meteen naar bed gegaan en de volgende ochtend .. toen verdraaide Ron zijn knie.
Nadat de dokter de uitspraak heeft gedaan dat hij 48 uur zijn knie niet mag belasten, er een verband om de knie is aangebracht, krukken en 2 icepacks zijn achtergelaten moeten we weer verder. Aan de behandeling zijn geen kosten verbonden. De Flying Dokters worden in het binnenland gesubsidieerd door de overheid. Het materiaal dat Ron gebruikt kan hij bij alle medische hulpposten in het gehele land achterlaten als hij het niet meer nodig heeft. We hebben dus een extra donatie in het inzamelbusje voor de Flying Dokters gedaan!
We gaan op weg naar Ayers Rock ofwel Uluru. Dit is een zeer indrukwekkende stenen berg. Dit gebergte is een blok van bijna 400 meter hoog en heeft een doorsnee van 9 km; terwijl er onder de grond nog zo'n 4 kilometer kalksteen zit. Uluru is ontstaan door ook weer de erosie, klimaatswijzingen en aardverschuivingen. Het mooiste aan Ayers Rock is dat deze bij zonsopkomst van donker bruin naar oranje verkleurt. In de avond zie je hetzelfde verschijnsel de andere kant op. Een aantal kilometers vanaf Ulura staan Katatjuta/The Olga’s. Dit kalkstenen gebergte bestaat uit een reeks afgeronde formaties en zijn 200 m hoger dan Uluru. Omdat Ron niet rondom Ulura heeft kunnen lopen hebben we de zonsopgang van Ulura en The Olga's vanuit de helikopter bekeken; wat een indrukwekkend verschijnsel! Onder leiding van Ron op z'n krukken hebben we de laatste avond op de camping een heerlijke Italiaanse pasta gemaakt.
Op weg naar Alice Springs hebben we een opvangcentrum voor kangaroo's bezocht. Hier werd een kleine kangaroo van 3 maanden verzorgt en opgevoed totdat zij na 18 maanden weer de vrijheid terugkrijgt. Natuurlijk is hier een foto van gemaakt....
Vanavond gaan we op de trein naar Katherine.
Reisverslag 4 (24-11-2005)
Tot nu toe hebben we ruim 6.000 km in de bus gezeten en 1600 km in de trein. Het is erg mooi om te zien hoe het landschap steeds weer anders is. Vooral in de outback is er echt alleen maar zand en stenen. In Coober Pedy hebben we in rotsen geslapen omdat het daar buiten te warm is om er een fatsoenlijk huis te bouwen. Alle mijnen die er daar gegraven zijn voor opalen, gebruiken ze nu als huis/hotel of kroeg. Er is zelfs een klein casino. Het stadje heeft een hele aparte sfeer.
In Alice Springs zijn we op de trein (The Ghan) gestapt naar Katherine. Een reis van zo'n 13 uur. Hier hebben we even boodschappen gedaan. Er wonen hier veel Aboriginals die veelal dronken zijn en elkaar op straat openlijk lopen te slaan. Heel bizar! We gaan op weg naar onze camping in het Kakadoo National Park. Kakadu National Park is een gebied van rivieren, laaggelegen gebieden die overstromen, rotspartijen, watervallen, regenwouden en bossen met vele dieren zoals krokodillen, rotswalibies en vogels. 
Kakadu is enige jaren beheert door de Aboriginals en staat nu op de Wereld erfgoedlijst. In dit park hebben we 's morgens (6.00 uur) een boottocht gemaakt. In het water zaten erg veel krokodillen. Het blijft een vreemde gewaarwording om in een bootje te zitten terwijl deze jongens vanaf de kant het water in komen om naast de boot te blijven zwemmen. We waren net na zonsopgang op het water echt waanzinnig om al die vogels te zien. Grote arends en pelikanen die net over het water scheren en de vissen uit het water oppikken. In dit park hebben we een 2-tal wandelingen gemaakt. De eerste wandeling was in Ubirr Rock. Dit is de oudste, belangrijkste en erkende vindplaats van Aboriginal kunst en staat ook vermeld op de Wereld erfgoedlijst. Deze schilderingen zijn 20.000 jaar oud. Rondom is er tropisch natuurschoon te bewonderen. De tweede wandeling was in Nourlangie Rock waar ook zeer kleurrijke wandschilderingen en rotsformaties te bewonderen zijn.
In Darwin pakken we nu nog het laatste stukje van een storm mee en viel er wat lichte regen. 37 graden met een erg hoge luchtvochtigheid maakt het hier verder erg warm. Er is hier op zich niet heel erg veel te doen dus iedereen is druk aan het internetten terwijl op de achtergrond de wassen draaien. Iedereen geniet weer van zijn eigen privacy in de hotelkamers. Met de hele groep hebben we 's avonds in Darwin afscheid genomen van onze gids in The Vic. Dit is een backpackers hotel/discotheek waar je op de tafels kunt dansen. Erg leuk. En op "Jump Around" van "The House of Pain" kon ik het ook niet laten om nog even op de tafel te kruipen. De gids zelf kwam alleen niet opdagen. Hij was van vermoeidheid in slaap gevallen. Het gaat met lopen al weer een stuk beter en ook de krukken liggen al weer bij de Flying Docters.
Vanmorgen hebben we op het strand ontbeten dat was wel weer grappig. Zwemmen zit er hier niet echt in omdat er haaien, krokies en kwallen zitten. Iedereen kijkt dan ook erg uit naar Cairns waar we wel kunnen zwemmen. Het is nu wel even lekker om weer even niets te hoeven doen. We hebben erg veel gezien en het is nu tijd om even lekker te gaan "liggen". Tot 8:00 uur op je bed blijven liggen is nu een luxe geworden.....
We vliegen morgenvroeg (05:00 uur) vanuit Darwin door naar Cairns waar het rustige gedeelte van de reis gaat beginnen. In Cairns krijgen we straks een lokale gids die alleen de begeleiding op het vliegveld regelt. Voor op het strand liggen en een beetje zeilen heb je ook niet veel meer nodig.
We blijven 3 dagen in Cairns en vliegen dan naar Sydney en vandaar via Hong Kong weer terug naar Amsterdam waar we woensdag aankomen. Het gaat nu ineens wel heel erg snel.