We laten de kleine bergdorpjes achter ons en rijden naar Medellin met 2,6 miljoen inwoners. Ook nu veel wegwerkzaamheden en daarom rijden we een andere route en missen helaas een bezoek aan de begraafplaats van Pablo Escobar. In de middag komen we aan en er is nog tijd om wat te gaan doen…. Salsa dansen.
Klik hieronder op Read More om verder te lezen.
Met 8 personen krijgen we privéles van Laura. Na de opwarming gaan we een uurtje aan het oefenen met de pasjes. Grotendeels lukt het ons met veel hilariteit, lachen en opnieuw proberen om wat dans passen achter elkaar te zetten. Overnachting is in de wijk El Poblado. Je kan in deze wijk heel duur eten, maar ook goedkoop; er is een barstreet en er zijn veel dansgelegenheden/discotheken. Het is erg druk op straat met heel veel nationale en internationale toeristen. Tot op heden hebben we nog geen onveilig gevoel gehad.
Natuurlijk staat een tour door Comuna 10 (centrum) op het programma. Een groene tuin over de rivier, Parque de las Lucas, Plaza San Antonio, Museo de Antioquia, Plaza Botera met 23 prachtige beelden die met name ‘ volume’ uitstralen. Dan een rondleiding door Comuna 3. Mooi om te horen hoe particulieren en bedrijven samenwerken om mensen in deze wijk beter te laten worden en zich te ontwikkelen. De 2 gidsen vertellen vol enthousiasme over hun eigen pad in de Comuna en over hoe ze dit bereikt hebben. Met natuurlijk prachtige muurschilderingen en hapje die we onderweg eten.
Daarna met de lokale bus naar de top van de Comuna. De straten zijn erg smal en het is wat heen en weer steken voordat bussen elkaar kunnen passeren. Dit gaat echt met 3 mm speling! En dat op hele steile smalle wegen met aan beide kanten winkeltjes en tussendoor rijdende brommers en scooters en dat meerdere keren per dag. Respect! Redelijk boven aan de Comuna heeft een Nederlandse organisatie een school/ project gestart om kinderen te helpen leren en spelen. Dit is voortgekomen uit het idee om kinderen te helpen met voetbal en andere sporten. Kinderen een kans te geven zich te ontwikkelen zodat ze beter worden en kansen krijgen buiten het gebied waar ze nu leven. Het code woord in deze is sport gecombineerd met de verplichting om te leren. De rondwandeling in dit kleine deel laat zien dat het nog steeds niet overal veilig is voor de inwoners en dat kleine bendes de baas zijn in de wijk. Dit is te zien aan schoenen aan de Electra draden; deze geven het gebied aan waar een 'bende' verantwoordelijk is.
Met de kabelbaan en metro weer naar beneden en richting hotel. Waar we op de heenweg er 45 min over deden zijn we nu in 15 min beneden. Op twee uur rijden van Medellin ligt het stuwmeer van Guatape. Er staat een rots die vergelijkbaar is met de Suikerberg in Rio.: Piedra de Penol. Om het stuwmeer te realiseren is er een plaats onder water gezet. Dit proces heeft ongeveer 10 jaar geduurd. Het is nu een prachtige waterrijke omgeving waar inmiddels dure huizen zijn gebouwd.
De berg is te beklimmen met een trap van ongeveer 750 treden. Vanaf dat punt is er een fantastisch uitzicht over het gebied. Gelukkig doen we dit al vroeg in de ochtend zodat het nog niet zo warm en druk is. Rondom de berg is het een behoorlijke toeristische bedoeling. Het plaatsje Guatape is heel erg kleurrijk en liefelijk met mooie winkeltjes. Vanuit daar stappen we op een bootje om via het water wat highlights (huizen bekende Colombianen), geschiedenis (waar het dorpje vroeger stond in dit meer) en natuurlijk de huizen van vrienden, bekenden en het eigen huis van Pablo Escobar te bezichtigen. En natuurlijk nog een prachtig zicht op de Piedra de Penol.
Even genieten van een fles roze in het park terug in Medellin gaat gepaard met verkopers van goede doelen, ratten en empanadas. Maar het is even lekker afkoelen. Het Libanese eten in Cafe Zorba was erg lekker. Op onze laatste nacht in Medellin heeft er een aardbeving plaatsgevonden ten noorden van de stad. We werden wakker omdat het bed aan het trillen was en wat gerinkel van spullen op de wastafel. Aangezien we verder niets hoorden en ook het geluid op straat gewoon doorging en niet veranderde zijn we maar verder gaan slapen.
Voordat we naar Santa Marta vliegen bezoeken we Comuna 13. Dit was de meest gevaarlijkste wijk in Medellin. De gids vertelt het verhaal hoe dit is veranderd. Na ingrijpen van overheid zijn ook de bewoners het eens geworden dat scholing, gezamenlijke sociale plaatsen, goede infrastructuur, toerisme en goed op elkaar letten een vorm van sociale veiligheid biedt. Hierdoor is het voor een groot deel gelukt om van een onveilige situatie af re komen. Echter mensen met een winkel of andere inkomsten betalen nog steeds geld aan de heersende partij in de wijk. Inmiddels zijn er roltrappen om je wat makkelijker te kunnen verplaatsen van beneden naar bovenin de wijk. Het is nu vooral erg toeristisch, kleurrijk en vol met straattekeningen. Dit alles maakt dat de wijk dus ook niet meer onveilig voelt.
Om 1500 uur vertrekken we uit Medellin om een uurtje later op Santa Maria te landen.
Klik hieronder op de video