Zuid West Amerika – september/oktober 2013
Na bijna 10 uur vliegen komen we aan in San Francisco. We hadden verhalen gehoord en gelezen over de trage procedures van de douane, maar we komen snel en soepel overal doorheen. We maken kennis met ons reisgezelschap en gaan naar ons hotel. Omdat we nog niet in kunnen checken geven we de bagage af en gaan we direct de stad in om Union Square en Chinatown te verkennen. In Chinatown San Francisco wonen de meeste chinezen buiten China in Amerika. Het is dan ook een zeer dicht bevolkte wijk en de huizen, winkels en restaurants staan krap op elkaar gebouwd. Het wandelen in SFO zal een uitdaging worden voor onze kuiten. De wegen rondom ons hotel hebben een behoorlijk stijgingspercentage. Wandelend over de vlakke boulevard lopen we door het Ferry Building en komen we langs de voorbereidingen, de zeilboten en het promotiepaviljoen van de America Cup Zeilen. Gedurende onze vakantie blijkt dat Amerika deze zeilwedstrijd heeft gewonnen. Pier 39 is een toeristische deel met winkeltjes en restaurants. Na 24 uur onderweg te zijn besluiten we daar maar iets te gaan eten. We kijken uit op de zeeleeuwen in zee en maken kennis met de hoeveelheid eten die inderdaad in Amerika wordt opgediend samen met een refill beker met frisdrank. De wandeling gaat daarna verder richting Pier 41 ofwel Fishermans Wharf met de visrestaurants. Redelijk vermoeid besluiten we met de ouderwetse kabeltram de steile heuvel op te gaan. Daar aangekomen blijkt er een lange rij te staan zodat we toch maar gaan lopen. Tijdens de steile klim naar boven zien we ook de kronkeligste straat ter wereld: Lombard Street. Dit is een zeer steile weg die ze door middel van bochten toch begaanbaar voor auto’s hebben gemaakt met een maximum snelheid van 5 km per uur!
Omdat er 2 dames uit het reisgezelschap een dag later arriveren door het missen van hun vlucht hebben we de volgende ochtend wat extra vrije tijd. We lopen richting Union Square, Market Street, Yerba Buena Garden, Financial district naar het Ferry Building om daar in de zon een drankje te nuttigen. Toch snel met de tram heuvel op naar het hotel om te vertrekken richting Yosemite Park. De rit van zo’n 6 uur starten we over de pas vernieuwde Bay Bridge richting Oakhurst. Daar blijkt dat ons motel deels is afgebrand en dat de bank de week ervoor besloten heeft om het hotel te sluiten en geen krediet meer te verlenen. Helaas was dit bij de reisorganisatie niet bekend dus terwijl wij een hapje eten gaat Bruce (onze chauffeur en reisbegeleider) e.e.a. uitzoeken om een nieuw hotel voor ons te regelen.
Vroeg in de ochtend starten we de rit naar Yosemite (eerste nationale natuurreservaat in Amerika) om het hoge groene berglandschap met granieten rotsen te gaan bezichtigen. Via de zuidingang komen we binnen en na de tunnel in het park hebben we onze eerste foto stop. Omdat er de laatste maanden weinig regen is gevallen krijgen we het advies om niet naar de watervallen te wandelen omdat daar geen water te zien is. Daarom vertrekken we met de parkbus richting Mirror Lake. In plaats van de “gewone” wandeling blijken we de alternatieve wandelroute te hebben genomen die wat langer was dan gepland. Zodra we dan ook bij de rotsblokken komen die het gebied van de Half Dome aangeven besluiten we om te keren. We steken Mirror Lake over. Dit meer staat door de langdurige droogte ook al enige tijd zonder water. Op deze plaats zou de schaduw van de Half Dome als schaduw in het meer zichtbaar moeten zijn. We wandelen richting de bus en steken onze voeten in het koude stromende water van een riviertje om af te koelen. In de avond zoeken we een gezellig eettentje. Ondanks dat alle hotels/motels volgeboekt zijn en er erg veel (fast food) restaurants in het dorp zijn, zie je weinig mensen.
De 3e reisdag moet het reisschema aangepast worden door de heftige bosbrand in Yosemite Park. Hierdoor is een deel van het park gesloten en zijn ook de wegen aan de oostkant van het park dicht om de bluswerkzaamheden te vergemakkelijken en om files te vermijden. De tocht naar Mono Lake en Mammoth Lake kunnen we dus niet maken en er moet weer een nieuw hotel gezocht worden. We bezoeken eerst de sequoia bomen bij de zuidingang van het Yosemite Park en van daar uit rijden we richting het zuiden. Sequoia bomen kunnen een omtrek hebben van zo’n 30 meter en ruim 2500 jaar oud worden. Het landschap is inmiddels aan het veranderen van groen en heuvel/rotsachtig naar vlak en uitgestrekt terrein tot aan de rand van het Sierra Nevada. Hier verandert het in zeer ruige rotsen met een rood/gele gloed. Ook zien we nu Yoshua bomen. Deze komen alleen voor op bepaalde plaatsen van 3000/4000 feet hoogte. Op delen van deze heuvels staan zelfs hele windmolen parken gebouwd. Na zo’n 5 uur rijden komen we aan in Ridgecrest; een zeer klein plaatsje wat met name bekend staat vanwege het militaire testgebied van F16’s.
Na Yosemite staat Death Valley op het programma. We rijden via Owens Valley door een prachtige omgeving: ruig, groots, overweldigende hoogtes, veel kleuren en ook zeer droog. Bij Panamint Springs worden we al bestookt door F16’s die er een sport van maken om erg laag over bezoekers heen te vliegen. Bij Stovepipe Weils Village en de zandduinen maken we eveneens een stop; het is echter zo warm dat we blij zijn de bus weer in te kunnen… Bij Furnance Creek zien we een 2-tal mensen langs de weg hardlopen en we hebben zelfs fietsers gespot! Omdat het vandaag niet heel warm is (maar 40 graden) mag de bus doorrijden naar Badwater. Dit is de 2e warmste plek ter wereld waar ooit een temperatuur is gemeten van de boven de 55 graden. Ook lopen we over de zoutvlakte, 86 meter onder zeeniveau. Via Zabriskie Point verlaten we Dead Valley om rond 18:00 uur aan te komen in Las Vegas. Na de busrit over “De Strip” komen we aan in het oudere deel (down town) waar ons hotel staat (Golden Nuggett hotel). We kijken naar alle gokkende mensen in het hotel en de diversiteit aan mensen op straat. Iedereen probeert op te vallen en door middel van extreme kledij of het maken van muziek geld te verdienen op straat. Ook blijven we ons verbazen over de grote porties eten en drinken. We lopen rond over de Fermont Experience. Dit zijn lange brede straten met hotels, casino’s en restaurants waarvan de straat zelf overdekt is met een enorm computer gestuurd LED video scherm. Eens per uur is er op dit scherm een videoclip te zien die dan in de hele straat zichtbaar is. We sluiten de avond af met een biertje op een plein waar een live band aan het optreden is. Onze hotelkamer is licht- en geluidsdicht en dat is fijn als alles 24-uur per dag doorgaat.
Uitgerust beginnen we de volgende dag aan het bezoeken van “de Strip”. We starten bij het casino New York-New York (geheel geïnspireerd op de stad New York) en lopen binnen bij het MGM. Hier is het erg druk met veel Mexicanen omdat het vandaag in Mexico Onafhankelijkheidsdag is. Hierdoor zijn er erg veel Mexicanen naar Las Vegas gekomen. Daarnaast wordt er de volgende dag een bokswedstrijd in het MGM georganiseerd tussen een grote Amerikaanse en Mexicaanse boxer. In het casino Paris Las Vegas lijkt het alsof we een biertje drinken onder de Eifeltoren. Het geheel is als echt nagemaakt en zelfs het plafon is bedekt met doek inclusief blauwe lucht en wolken. In ieder casino heb je trouwens geen idee meer van dag en nacht. In The Venetian casino zijn de gondeliers alleen beneden aan het varen. De watertjes op de andere etages in het casino zijn dicht en leeg vanwege onderhoudt. Op het nagebouwde San Marcoplein eten we bij een goede Italiaan en kijken naar de “straatmuzikanten”. Als laatste lopen we het Ceasars Palace casino nog even binnen. Dit casino is geheel in stijl van Rome, inclusief een nagemaakte Trevifontein. Buiten bekijken we de verlichte watershow voor het Bellagio Hotel en gaan daarna aan de overkant van de straat een biertje drinken om op ons gemak de mensen te bekijken die hier allemaal rondlopen. 
We laten de verlichte stad en rijden richting Zion (Utah). Hier is de natuur redelijk groen door de Virginia rivier die door dit gebied stroomt. In Zion National Park worden we voor de Zion Lodge afgezet. Vanaf daar nemen we de parkbus naar de laatste halte “Temple of Sinawava” waar we wandelen richting het water. Omdat het water te hoog staat om over te steken moeten we het daar bij laten. Het gebied is indrukwekkend mooi, redelijke groen met veel water. Er zitten overal eekhoorns die behoorlijk dichtbij komen en erg nieuwsgierig zijn. De volgende stop is bij de “Weeping Rock”. Via een kort wandelpad komen we aan bij een rots waar een waterval van af komt. Je moet door dit regengordijn naar de rots lopen. Ook dit is een prachtig gezicht. De route vanuit Zion gaat richting Bryce met onderweg prachtige uitzichtpunten: grove rotsen, boogrotsen (arches), rood en wit gekleurd. Bryce lijkt een hele rode gloed te hebben afhankelijk van de stand van de zon. Helaas gaat het regenen en moeten we het kleurenpallet van zonsondergang aan ons voorbij laten gaan. We overnachten in een motel in de middle of nowhere en eten noodgedwongen in het restaurant van het motel.
Het is voor het eerst ’s morgens zo koud dat we meteen al een vest aan moeten doen! Snel de bus in en rond 08.00 uur gaan we ontbijten; gelukkig wordt de zon al wat warmer! De eerste uitkijkstop in Bryce NP is Fairyland Point. We zijn meteen onder de indruk van het landschap. We kijken vanaf de rand naar beneden waar we de grillige pieken van de vele rotsformaties van zandsteen zien die door de jaren heen door het water zijn gevormd. Hierdoor zijn prachtige kleuren en vormen ontstaan en lijkt het wel of je in iedere rots een figuur kunt zien. De Navaja Loop Trail die beneden in de kloof loopt is gesloten. De Colorado rivier is overstroomd en dat levert ook hier de nodige problemen op. We gaan daarom vanaf Sunrise Point de Queens Garden Trail lopen. De start is redelijk stijl naar beneden, maar daarna valt het reuze mee; de terugweg is natuurlijk wel geheel heuvelop en gaat weer via dezelfde weg terug. We nemen onze tijd om rond te kijken en prachtige foto’s te maken. Weer bij Sunrise Point aangekomen lopen we de Rimtrail richting onze bus (Fairyland Point). Dit is een redelijk vlakke wandeling over de kam van de bergen met prachtige uitzichtpunten naar de diepte onder ons. Bryce is voor ons toch een van de hoogtepunten van deze reis.
We blijven dit keer 2 nachten in hetzelfde hotel aan de rand van het plaatsje Moab en kunnen eindelijk de was doen! ’s Morgens vertrekken we naar Arches. Rondom de uitzichtpunten kan je mooie wandelingen maken. Dit is dan ook de planning voor deze dag. Arches is met name bekend om de boogvormende rotsen. Ook deze zijn door water, ijs, temperatuurswisselingen en aardschokken tot stand gekomen. De eerste wandeling gaat door Park Avenue, een wandeling tussen de rotsen. Een stop bij de North en South Window / Double Arche waar we alles op alles zetten om op tijd beide rotsenformaties te bezichtigen. Een wandeling bij Devils Garden (Landscape Arch) waar een paar leden van ons reisgezelschap de hoge rots trotseren door er op te klimmen.
Via de Balanced Rock (een rotsblok die op meerdere blokken balanceert) rijden we het park aan het eind van de middag uit. We brengen nog een bezoek aan Death Horse End dat aan de zuidrand van Grand Canyon gebied ligt en waar volgens een legende paarden bijeen werden gedreven om ze te vangen en waar een aantal omkwamen vanwege gebrek aan eten/drinken of dat ze vanaf de rots naar beneden naar de Colorado rivier sprongen. De dag sluiten we gezamenlijk af in een restaurant met een eigen brouwerij. Vandaag brengen we een bezoek aan Monument Valley. De weg er naar toe is lang en we zien in een vlak groen landschap soms wat grote, forse rots pieken in het vlakke landschap. Dit deel van het land behoort toe aan de indianen. Er worden jeeps geregeld die ons in 3 uur tijd door het Navajoreservaat rijden over hobbelige, stoffige en zanderige wegen. We bezichtigen prachtige uitzichtpunten (inclusief markt), een wolweverij maar zien ook rotstekeningen en ook weer veel boogvormige rotsen. De indianen hebben een groot aantal rotsen een naam gegeven omdat ze op bepaalde figuren lijken (olifant, liggende kameel, gevouwen handen, indiaan, etc). We hebben veel plezier tijdens de rit en het wordt zelfs leuker als de 2 chauffeurs een liedje voor ons gaan zingen! Natuurlijk beantwoorden we dit met een Nederlands liedje! Er lopen wat wilde paarden, maar verder is er weinig aan dieren te zien. Vanwege de schitterende natuur zijn er in dit gebied veel (western) films opgenomen. We overnachten in de plaats Page. Ook hier gaan we zoals gebruikelijk vroeg aan tafel, is er een efficiënte en snelle bediening en wordt na het eten snel de rekening gebracht. Eten lijkt voor de Amerikanen een soort van noodzakelijk kwaad . Gezellig natafelen met koffie o.i.d. kennen ze hier dan ook niet.
Op hoop van zegen gaan we de volgende ochtend op jacht voor een plek in de excursie naar de Antelope Slot Canyon. Omdat het erg druk is lukt het niet direct om onszelf er tussen te wringen. Dit in tegensteling tot een stel chinezen die we eerst de weg wijzen waarna ze vervolgens voorkruipen en wel een plek weten te bemachtigen. Uiteindelijk wordt voor ons groepje van 7 personen een extra gids en pick up truck ingezet zodat we deze zeer speciale, door indianen beheerde, grot kunnen bezoeken. Het speciale aan deze grot is de lichtinval zodat in de grot zelf een kleurspektakel te zien is. De vormen in de grot zijn door water en wind tot stand gekomen. Omdat er in de grot erg weinig licht is hebben we wat moeite om de camera goed in te stellen maar daarna kunnen we foto’s met prachtige kleuren en vormen schieten! Via Cameron Trading Post (een toeristisch indianendorp) rijden we naar de Grand Canyon, het grootste ravijn ter wereld. We komen via de oostingang binnen en gaan naar de uitkijkpost Dessert View. Het gebied is enorm groot en we zien veel indrukwekkende rotsen met de kleuren groen, wit, geel, rood, bruin. Helaas zijn de kleuren niet zo opvallend als in de andere parken. Ook stroomt de bruine Colorado rivier beneden in de kloof. Helaas ligt ons hotel ruim een uur rijden vanaf het National Park aan de rand van het dorpje Williams. Het dorp staat bekend om de ligging aan de Route 66. We zien daarom veel motorrijders. Terug bij het hotel drinken we nog wat bij de grote openhaard in de tuin naast het zwembad. De volgende ochtend rijden we terug naar Grand Canyon National Park. Via de zuidingang naar het Grand Canyon Visitors Center met het uitkijkpunt Yavapa point. We laten ons daarna afzetten bij de start van de Bright Angel Trail waar we naar beneden afdalen naar het “dal”. Je merkt al snel dat het dalen zeer stijl is en dat we snel de diepte in gaan. We moeten er echter op rekenen wat we dit ook weer omhoog moeten lopen (advies: 1 uur dalen is 1,5 uur stijgen). Er zijn voldoende uitzichtpunten voor foto stops. We weten dat we de gehele trail qua tijd niet kunnen lopen en gaan daarom na ruim een 1 uur lopen weer terug naar boven. Omdat we in één keer doorlopen gaat dit soepeler en sneller dan verwacht en we staan dan ook binnen 1 uur weer boven. Dan is het tijd voor onze vlucht met de helikopters! Met een groepje van 7 personen stappen we in een helikopter om 55 minuten boven de Grand Canyon te vliegen. We vliegen zowel over de noord als de zuidkant van de Canyon en volgen voor een deel de Colorado rivier die door de kloof stroomt. Het is een fantastische ervaring en op deze manier hebben we zeker een heel goed zicht op de Grand Canyon. Deze is namelijk zo overweldigende groot en ruig dat je dit pas ervaart als je er boven vliegt.
Bruce rijdt ons ’s avonds weer naar het dorpje Williams en vertelt dat hij voor de volgende dag iets leuks heeft ontdekt: een mini dierentuin: Bearizona. We rijden door een deel met berggeiten, bizons, wolven en een groep met beren. In deze mini dierentuin lopen we daarna langs groepen beren in diverse leeftijdsgroepen (van elkaar gescheiden) alsmede een vogelshow met uilen en roofvogels die vlak over je hoofd heen vliegen. Einddoel van de reisdag is Laughlin. Dit is een klein dorpje dat volledig bestaat uit grote casino’s. De mensen die hier overnachten zijn of op doorreis of komen bewust om te gokken. Wij hebben hier aan het einde van de middag even tijd om te zwemmen en daarna een hapje te eten in een restaurant met terras aan het water. In de casino’s valt het op dat het er erg rustig is. Er zijn maar weinig mensen aan het gokken. Ook vandaag hebben we een lange reisdag voor de boeg. Lunch gebruiken we in een traditioneel jaren 50 diner met de naam Peggy Sue. De gehele aankleding en ook de bediening is in de stijl van de jaren 50. Als we op de highway langs Los Angels rijden wijzigt de gebruikelijke blauwe lucht naar grijs. Door het vele verkeer maar ook door de vele bouwwerkzaamheden (stof) hangt er permanent een grijze smog in de LA valley. We rijden echter door naar San Diego en laten de grijze lucht gelukkig snel achter ons. Ons hotel is gevestigd in Mission Valley waar alle grote hotels van San Diego staan.
De volgende dag maken we in San Diego een korte rondrit door de stad: Old town, Cabrillo point met een prachtig uitzicht op San Diego en de Grote Oceaan. Via Embarcadero (Waterfront) met grote cruiseschepen rijden we via het Gaslamp district naar de grootste dierentuin in de wereld. De dierentuin is zeer ruim opgezet en is de grootste in de wereld. Voor de luie bezoekers zijn er bussen die je langs een groot aantal dieren rijden. Er is zelfs een kabelbaan die zorgt dat je naar het hoogste punt in de dierentuin wordt gebracht alsmede grote roltrappen die de hoogtes overbruggen. Per dierenzone of thema zijn er aparte looproutes uitgezet om zoveel mogelijk te kunnen zien. Voor het bezoek aan de 3 panda’s in het park staan we zelfs 30 minuten in de rij! Aan het einde van de middag besluiten we eerst bij de grote cruiseschepen te kijken en wat rond te lopen langs de pier om aansluitend in de gezellige wijk Gaslamp district wat te eten en te drinken. In deze straten heerst een zeer ontspannen sfeer en worden op 5th Avenue ’s avonds de gaslampen in de straat aangestoken. In de kroegjes hangen volop tv schermen waarop football is te zien. Met de trollybus rijden we naar Old Town, een toeristen wijk met spaanse/mexicaanse invloeden. Daar heerst echter rond 20.00 uur al een uitgebluste sfeer. Veel kraampjes, souvenirwinkels en restaurants zijn al aan het sluiten. Gelukkig vinden we nog een terras waar we nog wat bestellen. De straten zijn rond 23.00 uur echt verlaten en we moeten lang wachten voor er een taxi langs komt om ons naar het hotel te brengen.
We verlaten San Diego en gaan richting Los Angeles. We rijden langs de prachtige kustlijn waar veel (grote) huizen staan gebouwd in lichte kleuren. In LA is Hollywood Boulevard afgezet i.v.m. een concert van Paul McCartney. Op straat zien we de sterren van de “Walk of Fame”. Bij het Mann’s Chinese Theater zijn de hand en voetafdrukken van veel beroemde sterren opgenomen in de cement vloer. Daar ligt ook het Kodak Theater waar de Oscar uitreikingen plaatsvinden inclusief de grote beelden. Vanuit de open wandelgangen rondom het Kodak Theater hebben we een prachtig zicht op het woord “Hollywood” in de bergen. Op de boulevard lopen veel als sterren/figuren verklede mensen die voor geld met je op de foto willen. We rijden via Sunset Boulevard en Rodeo Drive (zeer luxe en dure winkelstraat) naar Monica Boulevard om daar even uit te waaien. We wandelen over de toeristische pier met kermisattracties, winkeltjes en restaurantjes. Venice Beach is de volgende stop. Vanaf de promenade zien we straatmuzikanten/artiesten, kraampjes, maar ook kunstenaars die prachtige zeemeerminnen van zand hebben gemaakt (en voor geld er mee op de foto willen). Er loopt een diversiteit van mensen hier rond; het is zien en gezien worden. Ons hotel is gevestigd op LAX (terrein rondom het vliegveld). Aangezien Los Angeles een zeer grote stad is met grote afstanden zitten we helaas overal te ver van weg om ’s avonds iets te ondernemen.
Om zoveel mogelijk van de stad te zien gebruiken we de hop on-hop off bus in Los Angeles. We bezoeken de Farmers Market & The Grove met gezellig eettentjes, leuke winkeltjes en een prachtige fontein. We lopen over Melrose Avenue met aparte en zelfs zeer extreme winkels, eten een heerlijke hotdog bij het beroemde eettentje Pink’s Hot Dogs. Natuurlijk gaan we even “shoppen” bij Rodeo Drive. Bij een aantal winkels moet je eerst een afspraak maken voor dat je naar binnen mag. Laten we dat nu net niet gedaan hebben…... De rit wordt vervolgd naar Monica Beach waar we even pootje baden in zee. De dag is dan weer ten einde en worden we opgehaald om terug te gaan naar het hotel.
De volgende ochtend is het bewolkt en gaan we naar het strand in Malibu! We zien prachtige grote huizen op de rotsen gebouwd. Ook de kustweg met alle rotsen en steile kliffen is erg mooi. In Santa Barbara laten we ons verleiden voor een rondrit met een amfibievoertuig door de kleine stad (over land en door het water). In het water zien we veel pelikanen en zijn er zeehondjes te spotten op de drijvende pijlers. Het stadje zelf heeft verder weinig te bieden. We eten in de bar van ons hotel in Santa Maria.
De rit richting San Francisco langs de Pacific kust laat prachtige uitzichtpunten zien waar we af en toe een stop maken om foto’s te maken. We vangen een glimp op van Hearst Castle; een kasteel van de krantenmagnaat Hearst en zien zebra’s langs de weg staan (!). Er is zelfs een strandje vol met elephant seals (zeeleeuwen) en zelfs zee otters te spotten. Gelukkig hebben we een korte wandelbreak bij Julia Pfeiffer Burns State Park waar we een prachtig zicht hebben op een waterval (McWay Falls). De weg vervolgt zich langs allerlei wijngaarden. In Montery gaan we op zoek naar ons avondeten. We wandelen vanaf het Aquarium naar Fishermans werf. Ook hier spotten we veel zeehonden en zeeotters en hebben een heerlijke maaltijd in een goed visrestaurant op het toeristische Fishermans Werff.
Na een paar uurtjes rijden via onder meer Silicon Valley komen we de volgende ochtend aan in San Francisco. De bagage wordt bij het hotel achtergelaten en omdat het een zeer mooie heldere dag is starten we de rondrit per bus op Twin Peaks waar we een prachtig uitzicht hebben over de stad en de zeer goed zichtbare Golden Gate Bridge. Via Alamo Square, Haught Street met winkels en cafés uit de hippietijd rijden we naar de 2,7 km lange rode Golden Gate Bridge. Het deel tussen de pijlers dat niet wordt ondersteund is 1280 m lang en hangt 67m boven het water met kabels met een doorsnede van 92,5 cm. Bruce neemt afscheid van ons bij de pieren en hier gaat iedereen weer zijn eigen weg. In totaal hebben we 6200 km met elkaar in de bus gezeten! Wij lopen richting het Ferry Building voor een heerlijk glas bubbels. Vanaf Market Street moeten we even zoeken naar de fietsverhuurder (Blazing Saddles) waar we fietsen gaan huren voor 2 dagen. Voor het avondeten kiezen we een restaurant in Chinatown. Hier eten we heerlijk (en weer veel) in een zeer simpel restaurant. Teruglopend omhoog naar ons hotel verbruiken we gelukkig al wat calorieën!
De volgende dag fietsen we met de kaart in de hand richting Golden Gate Park. Onderweg komen we door zeer steile straten waar we flink moeten doortrappen of erg hard moeten remmen. Soms moeten we van de fiets af omdat het gewoon te stijl is. In de buurt van de brug rusten we uit op het strand van Ocean Beach en dan de brug over! Het is even zoeken voordat we het goede pad hebben gevonden waar alleen fietsers toegang hebben, maar dan is het toch echt zover. Ron zet natuurlijk zijn GoPro camera aan om alles vast te leggen. Het is erg druk op de brug en na 2,7 km zijn we helaas al weer aan de overkant. Het uitzicht onderweg is aan beide kanten echt geweldig. Aan de overkant van de brug fietsen we naar Sausalita waar we buiten genieten van een heerlijke lasagne om vervolgens aan te sluiten bij de zeer lange rij fietsers die allemaal terug willen met de ferryboot naar San Francisco. De fietsen stallen we ’s avonds bij ons hotel zodat we wandelend richting een restaurant kunnen gaan.
We zwaaien ’s morgens de groep uit die naar Nederland vertrekt. Zelf hebben we nog 2 extra dagen te besteden voordat we vertrekken. Vandaag fietsen we via Embracadero naar Fort Mason, over de pier waar we zwemmers spotten. Via het Crissy Field strand gaan we naar Fort Point waar weer een fantastische blik op de brug werpen. Bij The Palace of Fine Arts maken we nog een aantal mooie foto’s en dit heeft nog het meeste weg van een Romeinse tempel. We fietsen, of lopen als het steil is, via een steile binnendoor route naar de fietswinkel om de fietsen in te leveren. De avond sluiten we af in een heerlijk Indiaas restaurant vlakbij ons hotel.
Op onze laatste volle dag vertrekken we al vroeg naar de boot voor een bezoek aan Alcatraz. Hier hebben we vooraf kaarten voor moeten reserveren omdat er maar een beperkt aantal mensen per dag op het eiland mogen zijn. Ook Alcatraz is een National Park wat door de overheid wordt gesubsidieerd. Op het eiland staat een gevangenis waar grote criminelen zoals Al Capone en Robert Stroud gevangen werden gehouden. De gevangenis is in 1963 gesloten en heeft gemiddeld 260 gevangenen gehuisvest. In al die jaren hebben 36 gevangenen geprobeerd om weg te komen. Van 3 personen is onduidelijk of zij zijn verdronken of aan land zijn gekomen. De rest zijn tijdens de ontsnapping ontdekt of omgekomen. Met een audio toer worden we door de gevangenis rondgeleid inclusief de isoleercellen, buitenplaats en eetzaal. Met de boot keren we terug naar het vaste land en shoppen rondom Union Square. Na de laatste (!) hamburger kunnen we onze tassen pakken om de volgende ochtend naar Nederland te vliegen.
In het hotel lezen we de laatste nieuwsberichten en zien dat er een “shut down” is afgekondigd. Dit houdt in dat kabinet in Amerika o.a. alle nationale parken gaat sluiten en alle medewerkers van overheidsinstanties met onbetaald verlof naar huis stuurt. Dit heeft te maken impasse tussen de 2 politieke partijen m.b.t. de nieuw in te voeren zorgwet en het schuldenplafon. Gelukkig zijn wij net op tijd weg zonder hiervan hinder te ondervinden. Amerika is ons als reisbestemming erg goed bevallen. Nu thuis aan de slag om alle foto’s en video’s uit te zoeken zodat we nog even in het USA gevoel kunnen blijven hangen.